Hier vindt u meer informatie over de cursus streektaal en streekcultuur, en het inschrijfformulier.

> lees meer over de cursus
> schrijf je in voor de cursus

Verhalen/gedichten van
Dalfsen (Dalsen)

He-j ’t wè goed ezeen?

Kiek es um oe hen, he-j ’t wè goed ezeen allemaol, he-j die andere kaante wel es op ekeken? He-j ’t wel ies tut oe deur laoten dringen, ie zagen toen dat zwarte jochie met bloed an de kop, ie zagen toen ok een moslim, en die kreeg een rotschop. He-j ’t wè goed ezeen, of wo-j ’t misschien nie weten? Dringt et wel ies tut oe deur: ’t kon oe buurjonge wèèn of misschien iezelf, misschien iezelf. Bie oe ’t licht uut-eblaozen of estökken, of bie ien van oe wichter. Dood. Haat voedt haat, hartstikke dood.

He-j ’t wè goed ezeen? 

He-j ’t wè goed ezeen, al die tied toen a-j opgruiden?  He-j ’t wè goed eheurd wat oen olden zèden aover die zwatten?   Ja al die bakken aover zwatten. Zwatte humor kort nao 45. En wat ze in de kerk en kroeg vertelden aover zigeuners, lesbies, homo’s en al die andere apatten.

He-j ’t wèl goed ezeen?
Jesus. Jesus was toch ok een zwatten en een apatten.

He-j ’t wè goed ezeen? Kiek es naor oezelf, die aander is net as oe.Ie lèèft niet allennig veur oezelf, det lek mi’j niet goed toe. Kiek es um oe hen, toch dreit de wereld ok um oe.En die wereld wördt zo groots en mooi a-j ies opholt oe verstaand te gebruken as een electrische koe. Dan dreit de wereld ok um oe.

He-j ’t wè goed ezeen? 

Nee, Jesus, da-s Jesus, Mohammed of den Buddha veur mien part. Da-s een gevuul, een geloof waoras menigeen in gelooft. Mar die vremde dakloze die a-j die dag tegenkwamen bie oe in de straote en ie heurden niet wat as e zèè, misschien vertelden ie wel hetzelfde verhaal, misschien was det wel de ni’je Jesus, en wule allen farizeeërs ja, van die respectlozen, te simpel, te makkelijk geduld op te brengen, te lusteren naor zien verhaal. Kiek is naor oezelf, die aander is net as oe. Ie lèèft niet allennig veur oezelf, det lek mi’j niet goed toe.    Kiek es um oe hen, toch dreit de wereld ok um oe.En die wereld wördt zo groots en mooi a-j ies opholt oe verstaand te gebruken as een electrische koe.  Dan dreit de wereld ok um oe.

He-j ’t wè goed ezeen?  
Heb ie ’t wè goed ezeen?

Ach toe, astoeblieft veur ien keer in oe lèven, denk toch es nao aover wat a-j heurt en zegt, aover wat a-j prèèkt en oe laot prèken. Het hef niet allennig te maken met de vrijheid van het woord, mar ook met de verantwoordelijkheid van wat a-j doet, wult heuren en zegt. Ach, zeg ie, det bint mar woorden. Mar woorden kunt doden, kiek mar naor de wereld um oe hen en an wat ie zegt det bin ie zelf. Ie geeft het oe wichter met, vrienden, familie, kennissen, oftewel De wereld. Dus Oezelf. Ja, ie waren toch zo werelds! Een vrouwe, een man van de wereld. Zo preuten ie. Hee, wereldburger, laot oe zogenaamde nuchterheid noe mar es werken. Kiek mar es echt diepe bi’j oe naor binnen. Denk mar es goed eerlijk en nuchter aover oezelf nao!
Kiek is naor oezelf, die aander is net as oe. Ie lèèft niet allennig veur oezelf, det lek mi’j niet goed toe.Kiek es um oe hen, toch dreit de wereld ok um oe. 
En die wereld prachtig groots en mooi a-j ies opholt oe verstaand te gebruken as een robot of een electrische koe.
Dan pas dreit de wereld echt um oe!

He-j ’t wè goed ezeen?
Dan dreit de wereld echt um oe. 
He-j ’t wè goed ezeen?
Dan pas dreit de wereld echt um oe!
He-j ’t wè goed ezeen?

Erwin Nijhoff

Van de dvd Uutspreken (IJsselacademie, 2006).

Dom, dommer, domst

Jao, echt waor, ik wete 't heel zeker, domme lu zegt vaeke domme dingen, mar knappe lu doet meest de domste dingen.

Dus, een goeie raod, a -j van oezelf weet de-j dom bint, haol dan zovölle meugelijk oen snater. En moch iej oezelf een knappe kop vinden, haol oe sjakies. Trouwens et verstaand kömp met de jaoren, mar denk noe niet det a-j zo old bint as ikke, de-j dan de wiesheid in pacht hebt. 't Sprekwoord zeg nog altied det de domste boeren de dikste earappel verbouwt en det de domste kop op 't beste kussen lig.  Al zol een ezel ok drie oren hemmen, hij luustert beslist niet en het geluk is met heel völle domme lu en sommige wiezen kwient bie toeren vot van gebrek. En as läste, 't wärk is veur de dommen, en dus gao ik ok mar weer dom verdan.

't Is vandaege 6 augustus, en ik hadde 't net aover den ezel met drie oren, nou, ik laote mie vandaege twie ni'je oren anmeaten en toch bin 'k bange de-k sträkkies nog wel is niet luusteren wille. De-s ok zo biestachtig mäkkelijk, iej könt die mederne oorstukkies uutzetten, en dan wärkt ze ummegekeerd, dan wärkt ze as oordöppies.

Aover biesten esprökken. Een goeie kennis van oons hef een mooien groten hond. Die  lig vaeke läkker languut achter 't huus dichte bie zien voerbak. Och, en zo as det meestal giet, loopt daor op zo’n stoepe ok wel ies veugelties umme een graentie mee te pikken. Nou, den hond lot zelfs gewoon aover 'm lopen, as ze naor zien etten op weg bint. As 't tenminste liesters of merels bint, mar as d'r bie toeren mussen op of komt, dan grauwt he ze vot, ’t is net of he een berenhekel hef and et gesjilp umme zien kop. Want mussen bint wat det betreft net as een hoop vrollu, zien könt hun mond niet haolen. 

Dr bint trouwens ok op heel jonge leaftied al wel heel kregele wiefies. Zo zaag ik d'r vergangen vri'jdag ’s möns iene van zo’n jaor of twaalf op de märkt zitten, spullegies verkopen. ’s Middes klump det zelde wicht langs zo’n dikke koerepe de Vechte aover en ’s aovens zaag ik haar bie mie deur de straote hean giespelen, deud ze ok nog is met an det hädlopen. Nou, zie liever as ikke, want ik hebbe altied eheurd det hädlopers doodlopers bint. 

Mar wat he-w toch mar weer eboft met 't weer, helemaole mooi dreuge en de ärgste hitte was d'r of. Jao, en dan al die boten in de Vechte, det vin ik ok altied weer de muuite weard. Ik hebbe d'r zelfs wel is aover eprakkezeerd umme ok zo’n dink an te schaffen, mar nee heur, ik laote mie toch liever vaeren, dus he-k det plan ok mar weer laoten vaeren.

En noe nog iene blauwe baogendag en dan mu-w weer wat aans uutprakkezeren umme de wekke deur te kommen.

De groeten.

Henk uut de Zandbak.
Uit: De Oprechte Dalfser Courant, woensdag 6 augustus 2008, p. 5.

Waerken op Biddag

Waerken op Biddag

Mien opa was jaorig op 10 meert. Um de zovulle tied veult dat op Biddag veur het Gewas. 's Nommens kwaam'n mien ooms en tantes en vummes guw naor de kaerke, aw det konn'n redden. Veurtied was d'r dan al heel wat gebeurd, want op zo'n bijzundag koj ok nog wel een steugien wat doen. Mien va en ikke en oons mooie broene peerd Nellie hadden er genuung'n in umme in de maenn'ntied al een akker rogge of haver in te zeeien. Va met het zeeivat veur de boek deur de vaesse voren en ikke en Nellie d'r met de olde, hulten eege achteran. Va gul gebarend, asoffe zo uut een schilderij van Van Gogh of Millet kwaamp stappen. Fier en vrijmoedig, voet veur voet in en uut de rulle grond waorin 't zaod tammee ontkiem'n zol. Een gevecht van 'in de grond - uut de grond', net as bij 't zeeien, pott'n en oogsten. Ok ikke en Nellie deud'n daor op onze meniere an met, Nellie proestend en snoem'nd en ikke stille bij dit mooie saemenspel tussen va, oons peerd en mij, op de vrogge maen'n van Biddag. Waerken gunt bij oons veur het bidden uut. Mien va wus det het is: 'Bidt en waerkt', 'Ora et Labora'. Maar hij had het wel ummedreeid. Hij waerken eerst en dan pas kwaamp het bidden. Want hij wus wel det er allereerst wat van oezels verwacht wudt. En oons peerd Nellie gaf hum daorin volkomen geliek, want al nikkoppend gunke achter mien va an. En ikke? Ik hadde over zok soort dinge nog niet nao'edacht.

Wim van Lenthe, Oudleusen

Eerder verschenen in: Landleven, nr. 2014, p. 43.

Ode an d'olde wachter

Ode an d'olde wachter

Iej staot door al zo lange
D'r is gien meanse die weet van oen begin
Toch zol ie volle könn vertelln uut de vevleungn tied
Van riekdom, armoe, bli-jschop en verdriet
Iej staot d'r altied veur 't volk oe lange leam
Iej roept ze nao de karke, elke zundag weer
In vreugde en verdriet, iej bint d'r altied
Iej begeleiden ze nao hun laeste rustplaetse in verdriet
Drie maol daengns laot ie oe in treditie heurn
As ie niet boemelt zegt meansn wat zol d'r wean
Acht uur 's maens bi-j oen appel kump alles in de weer
Twaalf uur 's middags ettnstied, de schoeln gaot uut
Neangn uur 's aoms kwaamp de bri-j op taofel
En dan rap nao bedde, 't is maenn weer vrog dag
Iej brengt in 't leam van volle meansn regel
En zonder da-w 't weet passe wi-j oons bi-j oe an
Ok met de tied haol ie oons op de heugte
Hoe laete is 't , iej bint altied bi-j de tied
Woor zit de wind, wödt vaek e-vraogd
De haene op oen puntdak makt ut oons wel duudlijk
Wi-j hopt det ie nog völle joorn jao eeuwm lange
De meansn begeleidn in bli-jschop en verdriet
Wi-j vindt ut zo gewoon det iej door altied staot
Ma 't is heel bezunder en de meansn haolt van oe.

Dit gedicht is van Derk Bosscher,  afkomstig uut 'Gruunte uut eign Tune' (2007), samengesteld door de leden van de werkgroep Dalfser dialect.