Verhalen/gedichten van
Enschede (Eanske)

 In ’t Oosten zinge wiej oonze egen wies

in de modersproak merakels oald en gries.

Too ’t ABN nog in de keenderscheun stun,

sprakken ze hier a Saksisch oonder de hete zun.

As wiej te hoop  in ’t Oald Saksisch proat,

dan is ‘t da’w mekaar dan better verstoat.

Het ABN hef bowis völ van oons leerd,

want völle Oald Saksische weur bint doar in integreerd.

En as ik zeg: “Ik bin luk gudderig in de hoed”,

dan geet bi’j ow de laampe oet.

Dat keump umda’j veur ne taal mut studeren.

Veur ’n dialect hoof iej zovöl nich te leren.

Iej könt oons onmeunig völ wille scheanken,

a’j efkes met andacht an oonze sproak wilt deanken.

En dizze officieel tot TAAL wilt verkloaren.

Dan gedeank wiej ow nog oawer hoonderd joaren.

Met  vreendelijke groet,

Jack Weener
Eanske, 18-8-2012