Verhalen/gedichten van
Rijssen (Riessen)

Al ’n joar of tiene goare viej elk weenter hen skieën. Viej hebt al es in Duutslaand, Tsjechië en Oostenriek eskied. Het wordt alverdan sneezekerder, de boargen heuger en het skigebied meuier. Weentersport is de meuiste sport den der is. Het weenterlaandschap zut der schitterend oet. Iej zeent lekker actief gangs met ’n allen. Iej köant in oew eagen tempo noar oonder skiën. De jongeleu zeent duurgoans wat earder oonderan dan de oolde leu. De jongeleu wocht dan eawen oonderan, want de oolde leu betaalt. Dus dee mu’j te vriend hoolden.

Mer Tsjechië is een heel apart laand. In ’n Tweeden Weareldoorlog wörden  Tsjechië duur Duutslaand bezat. Noa ’n oorlog heurden Tsjechië biej Slowakije. Pas in 1993 worden Tsjechië zelfstaandig en in 2004 köm Tsjechië ook biej de Europese Unie. De Tsjechen neumt het laand nog aaltied Česká Republika, dat betekent Tsjechische Republiek.

En a’j in Tsjechië komt, dan zee’j gewoon det het laand drok is ewes met aandere dingen dan modernisering. Het loopt nog aaltied ’n betten achter op de rest van Europa. Doarumme was ’t een poar joar terugge ook vuurdeliger um noar Tsjechië op vekaansie te goan dan noar Oostenriek. Tegenswoordig maakt det niks meer oet, want Tsjechië is nen inhaalslag an het maken.

Het is in elk geval nog wal nen helen eande jagen. Duur Duutslaand jag het wel fijn op dee mooie snelweagen woe’j good op köant scheten. Iets noa Dresden gunge viej dan de greanze oawer. Tot Liberec is ’t nog wal te doon. Mer het leste stukke in Tsjechië mu’j duur de boargen kroonkeln. Det doert hoaste net zo lange as het stukke duur Duutslaand. Mer gelukkig hadde viej ’n TomTom biej oons. Den brachen oons zo noar Špindlerův Mlýn. Det is ’n pleatske det lig in het Reuzengebergte, een groot netuurgebied boawen in Tsjechië. Smangs steurden ’n TomTom oons oarns hen det ’t leek o’w biej de leu achter ’t hoes oetkömmen, mer dat was dan wier ’n weggetje wa’j zoonder TomTom nooit hadden eveunden. 

Viej slingerden nog aalt verdan noar boawen. Hoo dichter biej Špindlerův Mlýn, hoo meer Hollaandse auto’s oons tegemeute kömmen. Viej wörden al helemoals bliej en dachen: viej zeent der zowat. Mer een kwarteer vuur oons reaisdoel ko’w ineens nit verdan. D’r lea zo mer ne geïmproviseerde piste dwars oawer de weg. Oawer nen pak snee van nen halven meter skiejden de leu vlak vuur oonzen auto langs. Det was nog nit het slimste! Want toe’w in ’n TomTom invoerden da’w dizze weg mossen vermijden, mozze viej helemoals terugge-jagen noar oonderan ’n boarg. Oeteindelijk warren viej wal dree uur later op de plaatse van bestemming dan a’w in een keer duur hadden können jagen.

Op de terugweg met hoarspeeldbochen zagge viej allemoal Hollaandse tegenliggers met nen TomTom an de vuurroete. Oet lelkigheaid leute viej ze gewoon noar boawen jakkern. “Det oawerkeump oons nit wier!” zea min moo. “Ook met ’n TomTom mu’j het verstaand tóch loaten woarken!”

Het joar doarop oawerköm oons precies ’t zelfde wier. Doarumme goa’w tegenwoordig noar Oostenriek, want dan kö’j oe in Tsjechië in ieder geval nit meer verjagen.

Marieke Dannenberg,
Riessen